(So, I wanted to write earlier, but then: summer holidays: Japan!, back to work! Conference! You know what it’s like…, so here a very outdated update.)

To forge a bond between all the Earth science PhD students at ETH, a PhD retreat was organised in May so that we could actually meet people that are not on the same floor (I believe I tend to be quite narrow-minded socially…). We all went to a large guest house in the Black Forest in Germany and then indulged in science and not-science :)


View from the guest house.

One day we had an excursion (so that not all days were science-y) and I opted for the geological excursion. It was really nice on the one hand (nice nature, we also needed to go to a castle to view the rocks, which was pretty cool. And they had ice cream there), but on the other hand, it made me realise again why I didn’t choose geology: rocks! I just don’t see the things in them that I am supposed to see. Just give me some models!


Walking up to the castle.


The castle! So pretty!

The cherry on the cake was that I got a lot of compliments on my presentation (representing our research group). Most importantly, I apparently know the level of my audience very well, so that everyone can enjoy my presentations. Nice!

I went to my first big conference: EGU in Vienna! It was quite the experience! Unfortunately, I didn’t have much time to visit the city. I did manage however, to get a few nice pictures of the city centre and the conference centre :)


City centre + river


Conference centre


Stephansdom


Beautiful fountain

Nothing specific was planned for Saturday, but we were 'encouraged to form gangs' and to do something nice with seismologists from both Utrecht and Zürich. So, I proposed to go to the Efteling! And there were a lot of people who wanted to join! My sister also joined in the fun in the afternoon and we had a jolly good time! :D

I made S., M., and N. sit on a music-playing-toadstool in the Fairytale forest (the classic picture), so that they can never ever forget that they were there :)







I met Pardoes and just couldn't resist taking a picture with him, for old times' sake. Oh, who am I kidding, I still love Pardoes!



After the Efteling, I invited everyone for a real Indisch dinner at my parents house and it was delicious and very fun and lovely and oh-I-would-do-it-all-over-again!

When we were at the Expo, we stumbled upon something big: press everywhere, lots of security... What was happening? Well, apparently there was an important meeting for important people. We decided to wait and see who these important people were exactly.

We managed to spot two:

Queen Letizia of Spain. She waved at me when she was in the car driving past :)


The president of Italy. It is the guy with the white hair. We didn't actually know who he was and were actually surprised when everyone started cheering when he appeared. We were just like 'Is this it? Who is he?'. Anyway, we googled it when we were home again, and found out it was the president :p

Apparently, Ban Ki-moon was in the building as well, but we didn't wait for him to get out.

On a side note, when me and my mom were travelling back to the Netherlands (I had a meeting there: more on that in a next blog post), we were in a celebrity plane: lots of people from the Dutch television were on the plane (such as Jan Kooijman and people from Studio Sport), because apparently there had been a big interview with Roger Federer in Zürich. Also, although we didn't see him, the prime minister of the Netherlands was flying business class in our plane as well.

So yeah, that was a week full of celebrities! :D

3 weeks ago my mom (who was visiting me in Switzerland :) ) and I went on a little city trip to Milan. The main reason for this trip was to experience the world phenomenon The Expo, but more on that later.

After a 4 hour train journey, we arrived in Milan. As we were starving at that point (we didn't bring lunch, as we assumed there would be some kind of lady with a food trolley on the train like in Harry Potter. No such luck.), we went into the nearest restaurant to feast!

The restaurant was called Roadhouse Grill and is basically the largest restaurant at the central train station of Milan. The food was extremely good! I can thoroughly recommend going there. They mainly specialise in simple (meat) dishes, such as burgers, steaks and spare ribs. They serve the steaks while they are still sizzling on a hot plate. That's how good the place is.

Anyway, after finding our hotel, we did some sight seeing, and we found out that Milan is a really lovely city :)

Duomo di Milano (Cathedral of Milan):


( More pictures! )

It was a really nice day and I can recommend everyone to go and see the Duomo. Unfortunately, we didn't go inside (we didn't really like the idea of standing in line for 2 hours to obtain a ticket), but just walking around the Duomo and admiring all the little details in the sculptures will definitely be worth your time :)

So, last week I was in Rome for a meeting about subduction-related megathrust earthquakes. It was super-awesome! Especially, because this was my 2nd meeting for my PhD without having started yet. I loved it sooo much!

Anyway, to find the full coverage of the trip (well, the sightseeing bits not the science part) I will write some posts and backdate them:

Day 1: Twilight Rome
Day 2: Ice cream Rome
Day 3: Classic Rome
Day 4: Exhausting Rome

After another wonderful (and hot!) day in Rome, we had to say goodbye to all the lovely people we met here. I really enjoyed the meeting and I actually got much more out of it than I thought I would. Because, I actually thought I would just learn a lot, but as it turns out, I actually have a to-do-list now, which excites me A LOT! I can't wait to actually start working on my specific tasks in August and start the collaboration with the people I met this week :)

When the one who had to catch a plane had left, only 3 of us where left: me, R. and L.. Both R. and L. will stay Saturday as well to enjoy Rome (ETH pays our plane ticket, so why not enjoy Rome for another day, huh?). So, we decided to dine together somewhere fancy in the city centre. We got out at the subway stop 'Colosseo' and then this is the first thing you see:


In your face!

From the Colosseum, we walked on to have a lovely view of the Forum Romanum:


Then, we climbed a lot of stairs to get an even better view of the Forum Romanum, but actually the most interesting thing at the top of the stairs was a very photogenic gull, that posed a few times specifically for a picture!



Rome just really is a very nice city! So many beautiful buildings and statues all over the place!

The food we had was really good too. So good I had to take picture of it (also because my sister like to see pictures of the food. And this was really good food. Did I mention that already?)
( Food pictures )

After fancy (and a bit expensive) dinner, we walked by the river and went to a bar for a drink. Then we took the free* bus back to the hotel. Rome is really beautiful by night..


* The bus wasn't actually free, but you couldn't buy bus tickets in the bus (which was written specifically on the bus signs. However, it didn't specify WHERE you should by your tickets then. We asked once at a shop, but to no avail. Then Y. said there had never been an inspection in the 6 months when she lived in Rome and took the bus every day. So, we started to call it the free bus to the city centre and we used it as such ;)

Don't you hate it when you get sent abroad for a work meeting?

This week I am in Rome for a meeting with people from different disciplines working on earthquakes (natural data, analogue modelling and, of course, numerical modelling). While walking to our nice Italian restaurant (where I had the most lovely dishes: Prosciutto e melone and some kind of fancy pasta bolognese) I took these pictures of Rome during twilight. Enjoy!








The Vatican in twilight

Laten we eerst even het koffer-probleem oplossen. Na dus twee dagen zonder koffer, ging ik 's ochtends naar de receptie om wederom te vragen naar mijn 'suitcase'. Toen bleek dat de vrouw dat woord niet kende (vandaar dus dat ik gisteren een hevig 'nein!' kreeg), ging ik over op mijn beste Duits: "koffer?". Blijkbaar is 'koffer' hetzelfde in het Nederlands en Duits. Ze had wel iets over een koffer gehoord, maar wist niet waar die gebleven was. Als ik over 15 minuten terug kwam, zou er iemand zijn die wel wist waar die was gebleven. Inmiddels zeer geïrriteerd, zat ik tijdens het ontbijt mijn verhaal te vertellen. Tegenover me zat een van de tutoren, G., die aandachtig luisterde en zei: "Er staat sinds gisteren al de hele dag een rode koffer in de lege kamer naast ons. Is die van jou?". Ehm.. ja? Dus toen vond ik mijn koffer. Waarom het hotel precies dacht dat het handig was om een koffer op de eerste verdieping(!) neer te zetten in een verlaten kamer waar niemand komt, snap ik niet helemaal. Maar goed, ik had mijn koffer. En pepernoten.


Het hotel waarin we overnachtten! Een kasteel! Ja!

En dan nu over Venus: We hebben de missies Aphrodite en EvolVe geherdefinieerd tot de Hesperos missie en daar moesten we om 16.00 uur een presentatie over geven op de TU Graz. Ik was de presentator van de Science Case en Payload (instrumenten) en RJ was de andere presentator voor de engineering-case. Samen moesten we 45 minuten praten. Voor de lunch hadden we geoefend. Een van de tutoren, R., vertelde me na de lunch dat 'the science case stinks'. Oh jee! Dat moest dus even snel veranderd worden! Structuur is het allerbelangrijkste in de presentatie. Anders verlies je het publiek! Dus hebben we aan de structuur gewerkt. Tot en met de laatste minuut. De presentatie was helemaal compleet om 15.05 en we moest om 15.15 in de bus stappen, anders zouden we te laat zijn bij de TU Graz, want we moesten helemaal door de binnenstad rijden. En toen stelde R. dus voor om nog even snel de hele presentatie door te lopen. *zucht!* Wat een stress! Heel snel hebben we dat gedaan en maar goed ook, want er misten een paar plaatjes (er was een slide met 'insert picture A. here'. Net, NET, op tijd stonden we klaar om in de bus te stappen.

Geen bus.

Wachten in de regen, bellen, paniek aanval van mij, want ik was al zo zenuwachtig voor de presentatie (de hele structuur van mijn deel was omgegooid en ik had niet geoefend..). Toen we gingen schuilen in de kerk (een oud gebruik), kwam uiteraard net de bus aanrijden. Om 15.30. Zouden we wel op tijd komen? Paniek! Na een tijdje rijden stopte de bus, waarop een van de tutoren, M., zei dat we naar de NIEUWE TU Graz moesten en nu stonden we bij de OUDE TU Graz. *argh!* Uiteindelijk met veel gehaast kwamen we op tijd aan. We werden nestjes (in het Duits) geïntroduceerd en toen mocht ik gaan spreken. Het ging FAN-TAS-TISCH. Iedereen begreep het en kwam later naar me toe met complimentjes. R. zei dat niemand vragen had over mijn deel, omdat het zo ontzettend goed en duidelijk uitgelegd was. Ik was uiteraard helemaal happy!

Na de presentatie (waarbij er minder opkomst was dan gehoopt) was er een receptie met veel eten. Toen we uit de uni geschopt werden, zijn we Graz gaan verkennen. Een prachtige stad! Een heel sfeervol zo rond kerstmis.


Graz by night


De traditionele kerststal van ijs in Graz. Wauwie!

We gingen een beetje uit en zijn naar een bar geweest en zo. Heel leuk en gezellig! En verschrikkelijk om weer afscheid van iedereen te moeten nemen. Gelukkig moeten we met zijn allen een paper schrijven en ik kom iedereen vast nog tegen op toekomstige conferenties! Ik mis iedereen nu al! I love(d) Alpbach!

Deze week ben ik in het ijskoude Graz in Oostenrijk om verder te werken aan de ruimtemissie naar Venus die ik in de zomer heb ontwikkeld met een geweldig team (Green team!) tijdens de Summer School Alpbach. In het kader van 'Post-Alpbach' ga ik deze week een paper schrijven over deze missie (nadat we de missie hergedefinieerd hebben) en we mogen een presentatie geven voor de Technische Universiteit van Graz! Supercool!

Op het moment ben ik net aangekomen in Schloss St. Martin: een kasteel waar we de hele week zullen verblijven. Toen ik aankwam in Graz ging er alleen wel een klein dingetje mis. Misschien heeft de titel je een hint gegeven. Inderdaad: de band met koffers was op een gegeven moment leeg en er stonden geen mensen meer, behalve ik en nog een paar andere ongelukkigen die vanuit Amsterdam met een overstap in München naar Graz waren gegaan. Geen koffer dus. Dit scenario had ik niet helemaal ingecalculeerd. Waarschijnlijk komt de koffer morgen aan. Oke, dat is fijn, maar vanavond dan? Ik heb geen pyjama, geen tandenborstel, geen tandpasta: niks!

Gelukkig begrepen de mensen van de 'koffer kwijt?'-afdeling dat ook en heb ik nu een overlevings-toilettas. Eens kijken wat daar allemaal in zit:

• Een wit nachthemd (pyjama! Ja!!)


• Een vouw-haarborstel


• Een tandenborstel met dopje om hem te beschermen


• Shampoo (van Dove!): Nourishing oil care


• Colgate tandpasta


• Een nagelvijl


• Een tube vaseline: Total moisture nourishing


• Een briefje met verontschuldigingen van de vliegtuigmaatschappijen


• WASMIDDEL!? (dat is toch laundry detergent?). Had ik niet verwacht..


• Deodorant van Rexona: Women - Free spirit


• Een zakje met hygiëne dingen: wattenstaafjes en weet ik wat. Het heet officieel: Cotton buds, cotton balls and sanitary items

En dan heb je natuurlijk nog de tas zelf. Nou, ik kan je vertellen, dat is meer en duurder spul dan dat ik in mijn eigen toilettas heb zitten *haha*. Tot zover de update over Oostenrijk. Ik laat het weten wanneer ik mijn koffer heb!