![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
Laten we eerst even het koffer-probleem oplossen. Na dus twee dagen zonder koffer, ging ik 's ochtends naar de receptie om wederom te vragen naar mijn 'suitcase'. Toen bleek dat de vrouw dat woord niet kende (vandaar dus dat ik gisteren een hevig 'nein!' kreeg), ging ik over op mijn beste Duits: "koffer?". Blijkbaar is 'koffer' hetzelfde in het Nederlands en Duits. Ze had wel iets over een koffer gehoord, maar wist niet waar die gebleven was. Als ik over 15 minuten terug kwam, zou er iemand zijn die wel wist waar die was gebleven. Inmiddels zeer geïrriteerd, zat ik tijdens het ontbijt mijn verhaal te vertellen. Tegenover me zat een van de tutoren, G., die aandachtig luisterde en zei: "Er staat sinds gisteren al de hele dag een rode koffer in de lege kamer naast ons. Is die van jou?". Ehm.. ja? Dus toen vond ik mijn koffer. Waarom het hotel precies dacht dat het handig was om een koffer op de eerste verdieping(!) neer te zetten in een verlaten kamer waar niemand komt, snap ik niet helemaal. Maar goed, ik had mijn koffer. En pepernoten.
Het hotel waarin we overnachtten! Een kasteel! Ja!
En dan nu over Venus: We hebben de missies Aphrodite en EvolVe geherdefinieerd tot de Hesperos missie en daar moesten we om 16.00 uur een presentatie over geven op de TU Graz. Ik was de presentator van de Science Case en Payload (instrumenten) en RJ was de andere presentator voor de engineering-case. Samen moesten we 45 minuten praten. Voor de lunch hadden we geoefend. Een van de tutoren, R., vertelde me na de lunch dat 'the science case stinks'. Oh jee! Dat moest dus even snel veranderd worden! Structuur is het allerbelangrijkste in de presentatie. Anders verlies je het publiek! Dus hebben we aan de structuur gewerkt. Tot en met de laatste minuut. De presentatie was helemaal compleet om 15.05 en we moest om 15.15 in de bus stappen, anders zouden we te laat zijn bij de TU Graz, want we moesten helemaal door de binnenstad rijden. En toen stelde R. dus voor om nog even snel de hele presentatie door te lopen. *zucht!* Wat een stress! Heel snel hebben we dat gedaan en maar goed ook, want er misten een paar plaatjes (er was een slide met 'insert picture A. here'. Net, NET, op tijd stonden we klaar om in de bus te stappen.
Geen bus.
Wachten in de regen, bellen, paniek aanval van mij, want ik was al zo zenuwachtig voor de presentatie (de hele structuur van mijn deel was omgegooid en ik had niet geoefend..). Toen we gingen schuilen in de kerk (een oud gebruik), kwam uiteraard net de bus aanrijden. Om 15.30. Zouden we wel op tijd komen? Paniek! Na een tijdje rijden stopte de bus, waarop een van de tutoren, M., zei dat we naar de NIEUWE TU Graz moesten en nu stonden we bij de OUDE TU Graz. *argh!* Uiteindelijk met veel gehaast kwamen we op tijd aan. We werden nestjes (in het Duits) geïntroduceerd en toen mocht ik gaan spreken. Het ging FAN-TAS-TISCH. Iedereen begreep het en kwam later naar me toe met complimentjes. R. zei dat niemand vragen had over mijn deel, omdat het zo ontzettend goed en duidelijk uitgelegd was. Ik was uiteraard helemaal happy!
Na de presentatie (waarbij er minder opkomst was dan gehoopt) was er een receptie met veel eten. Toen we uit de uni geschopt werden, zijn we Graz gaan verkennen. Een prachtige stad! Een heel sfeervol zo rond kerstmis.
Graz by night
De traditionele kerststal van ijs in Graz. Wauwie!
We gingen een beetje uit en zijn naar een bar geweest en zo. Heel leuk en gezellig! En verschrikkelijk om weer afscheid van iedereen te moeten nemen. Gelukkig moeten we met zijn allen een paper schrijven en ik kom iedereen vast nog tegen op toekomstige conferenties! Ik mis iedereen nu al! I love(d) Alpbach!
Het hotel waarin we overnachtten! Een kasteel! Ja!
En dan nu over Venus: We hebben de missies Aphrodite en EvolVe geherdefinieerd tot de Hesperos missie en daar moesten we om 16.00 uur een presentatie over geven op de TU Graz. Ik was de presentator van de Science Case en Payload (instrumenten) en RJ was de andere presentator voor de engineering-case. Samen moesten we 45 minuten praten. Voor de lunch hadden we geoefend. Een van de tutoren, R., vertelde me na de lunch dat 'the science case stinks'. Oh jee! Dat moest dus even snel veranderd worden! Structuur is het allerbelangrijkste in de presentatie. Anders verlies je het publiek! Dus hebben we aan de structuur gewerkt. Tot en met de laatste minuut. De presentatie was helemaal compleet om 15.05 en we moest om 15.15 in de bus stappen, anders zouden we te laat zijn bij de TU Graz, want we moesten helemaal door de binnenstad rijden. En toen stelde R. dus voor om nog even snel de hele presentatie door te lopen. *zucht!* Wat een stress! Heel snel hebben we dat gedaan en maar goed ook, want er misten een paar plaatjes (er was een slide met 'insert picture A. here'. Net, NET, op tijd stonden we klaar om in de bus te stappen.
Geen bus.
Wachten in de regen, bellen, paniek aanval van mij, want ik was al zo zenuwachtig voor de presentatie (de hele structuur van mijn deel was omgegooid en ik had niet geoefend..). Toen we gingen schuilen in de kerk (een oud gebruik), kwam uiteraard net de bus aanrijden. Om 15.30. Zouden we wel op tijd komen? Paniek! Na een tijdje rijden stopte de bus, waarop een van de tutoren, M., zei dat we naar de NIEUWE TU Graz moesten en nu stonden we bij de OUDE TU Graz. *argh!* Uiteindelijk met veel gehaast kwamen we op tijd aan. We werden nestjes (in het Duits) geïntroduceerd en toen mocht ik gaan spreken. Het ging FAN-TAS-TISCH. Iedereen begreep het en kwam later naar me toe met complimentjes. R. zei dat niemand vragen had over mijn deel, omdat het zo ontzettend goed en duidelijk uitgelegd was. Ik was uiteraard helemaal happy!
Na de presentatie (waarbij er minder opkomst was dan gehoopt) was er een receptie met veel eten. Toen we uit de uni geschopt werden, zijn we Graz gaan verkennen. Een prachtige stad! Een heel sfeervol zo rond kerstmis.
Graz by night
De traditionele kerststal van ijs in Graz. Wauwie!
We gingen een beetje uit en zijn naar een bar geweest en zo. Heel leuk en gezellig! En verschrikkelijk om weer afscheid van iedereen te moeten nemen. Gelukkig moeten we met zijn allen een paper schrijven en ik kom iedereen vast nog tegen op toekomstige conferenties! Ik mis iedereen nu al! I love(d) Alpbach!
